مطالعات باستان شناسی - فهرست مقالات

مقاله پژوهشی

دره شام و مسئله تساهل مذهبی ایلخانان مغول در شمال غرب ایران (جلفا)

ثریا افشاری؛ لیلی نیاکان؛ بهروز عمرانی؛ محمد مرتضایی

دوره 16، شماره 1 ، بهمن 1402، صفحه 1-23

https://doi.org/10.22059/jarcs.2021.323475.143018

چکیده

کمیت و کیفیت پژوهش های باستان شناسی دوران اسلامی نشان می دهد که مطالعات هدفمند و دامنه دار جهت شناسایی آثار این دوره از منظر باستان شناسی دارای محدودیت مشهودی است و به همین دلیل دانش ... بیشتر کمیت و کیفیت پژوهش های باستان شناسی دوران اسلامی نشان می دهد که مطالعات هدفمند و دامنه دار جهت شناسایی آثار این دوره از منظر باستان شناسی دارای محدودیت مشهودی است و به همین دلیل دانش ما از این دوران بیشتر محدود به اطلاعات موجود در منابع مکـتوب تاریخـی است. در همین راستا در سال 1398 شمسی، با هدف شناسایی و مطالعۀ محوطه های دورۀ ایلخانی در حاشیۀ رود ارس یک فصل بررسی و شناسایی با تمرکز بر منطقه درۀ شام در شهرستان جلفا در مابین دو استان آذربایجان شرقی و غربی انجام شد که در نتیجۀ آن 53 اثر و محوطۀ باستانی شناسایی و ثبت شد (افشاری، 1398). موقعیت راهبردی و ژئوپولتیکی این منطقه با حوزه های پیرامونی خود چون قفقاز، ترکیه و آسیای مرکزی و نیز موقعیت ژئواکونومیکی آن به عنوان کریدورهای ارتباطی سبب شده که از هزاره دوم پیش از میلاد تا دوره های متأخر فرهنگ های مختلفی در این محدوده شکل گیرد؛ به عبارت دیگر، عمده ترین عامل در روند شکل گیری استقرارهای این منطقه قرارگیری آن در مسیر راه های تجاری، ارتباطات آسان درون منطـقه ای و برون منطقه ای به‌ویژه در دورۀ ایلخانان مغول است که در روند تکاملی فرهنگ های درۀ شام نقش بسزایی داشته است. از سوی دیگر با توجه به اهمیت مذهبی این منطقه در دورۀ ایلخانان مغول که نشانگر تساهل و تسامح مذهبی آنان بر پایۀ سیاست‌گذاری‌های خارجی آنها بود؛ اطلاعات مفیدی از ساختار اجتماعی و مذهبی منطقه در ادوار مختلف فرهنگی به‌ویژه دورۀ ایلخانی به دست آمد؛ به عبارت دیگر بررسی های میدانی و تطابق آنها با متون تاریخی روشنگر این مطلب است که در دورۀ ایلخانان مغول سیاست آزادی مذهبی و فقدان تعصب دینی مغولان‌ که از آن توسط عده ای از پژوهشگران به تسامح و تساهل مذهبی دورۀ حاکمیت ایلخانان یاد می شود (مورگان، 1371؛ ترکمنی آذر، 1383) منتج از یکسری علل و عوامل پیدا و ناپیدا بود که در مجموع برآیندی از سیاست ورزی و سیاسی‌کاری ایشان در امر دین بود. جذب زنان مسیحی در دربار (بیانی، 1391)، انتخاب مشاوران و کارگزاران مسیحی، مراوده با تجار و مبلغان و کشیشان مسیحی و اهتمام عمومی در امور عموم مسیحیان ایران عصر ایلخانی جملگی برآمده از اقتضائات و ضرورت هایی بود که مناسبات داخلی و خارجی روزگار ایلخانان بر آن استوار بوده است. چنانکه با تغییر این مناسبات در اواخر حاکمیت ایلخانان، رویکرد مذهبی آنها بر اساس ضروریات سیاسی تغییر کرد

مقاله پژوهشی

بررسی باستان شناسی بخش شاهیوندِ شهرستان چگنی، استان لرستان

محمد بهرامی

دوره 16، شماره 1 ، بهمن 1402، صفحه 25-51

https://doi.org/10.22059/jarcs.2023.357444.143193

چکیده

شهرستان چگنی در نیمه غربی استان لرستان و حد فاصل شهرستان های خرمآباد در شرق و کوهدشت در غرب قرار دارد. این شهرستان پیش از پژوهش حاضر دو فصل مورد بررسی و شناسایی قرار گرفته بود. در راستای تکمیل مطالعات ... بیشتر شهرستان چگنی در نیمه غربی استان لرستان و حد فاصل شهرستان های خرمآباد در شرق و کوهدشت در غرب قرار دارد. این شهرستان پیش از پژوهش حاضر دو فصل مورد بررسی و شناسایی قرار گرفته بود. در راستای تکمیل مطالعات و بررسی های انجام شده در استان لرستان، در تابستان 1392 بخش شاهیوند در غرب شهرستان توسط نگارنده مورد بررسی قرار گرفت که در نتیجه آن 84 اثر فرهنگی شناسایی و معرفی گردید. بیشتر این آثار به دوره‌های پیش از تاریخ و تاریخی تعلق داشتند و تنها سه اثر مربوط به دوره اسلامی بودند. بر اساس نتایج این پژوهش، به احتمال شواهد آغازین از حضور انسان در بخش شاهیوند، مربوط به دوره پارینه سنگی قدیم است که شش محوطه استقراری از این دوره شناسایی گردید. از دوره های بعدی پارینه سنگی، شواهد اندک و پراکنده ای یافت شد. با این وجود، در دوره نوسنگی و هم زمان با شروع کشاورزی و گله داری، بخش شاهیوند مورد توجه جدی قرار می گیرد و مسیر کوچ دلفان به سیمره شکل می گیرد. پس از دورۀ نوسنگی، بخش شاهیوند تا دورۀ مس وسنگ میانه II در اواخر هزاره پنجم پ.م. خالی از سکونت بوده است. از این دوره تا پایان عصر مفرغ در نیمه هزاره دوم پ.م. دارای سکونت بوده است؛ اما بیشترین توجه به این منطقه بر اساس یافتههای باستانشناسی، مربوط به دورۀ اشکانی و ساسانی است که علاوه بر شواهد استقراری، سازه های معماری همچون بقایای دو پل بر روی رود کشکان و احداث مسیر سنگچین در تنگه گاشمار در شمال، تأکیدی بر اهمیت ارتباطی بخش شاهیوند در این دوران است

مقاله پژوهشی

گونه‌شناسی و فناوری صنایع سنگی غار هوتو از دوران میان‌سنگی تا مس‌وسنگ: تأملی بر اقتصاد بو‌می‌ در تولید دست‌افزارهای سنگی در ناحیه کنار بوم دریای کاسپی

مژگان جایز؛ مجتبی صفری؛ ثنا قاسمی

دوره 16، شماره 1 ، بهمن 1402، صفحه 53-86

https://doi.org/10.22059/jarcs.2023.357605.143194

چکیده

صنایع سنگی غارهای هوتو، کمربند، التپه و کمیشان، فراوان‌ترین یافته‌های حاصل از کاوش در این محوطه‌ها از دوران میان‎سنگی و نوسنگی هستند که با عنوان «میان‌سنگی کاسپی» شناخته می‌شوند. یکی از مهم‌ترین ... بیشتر صنایع سنگی غارهای هوتو، کمربند، التپه و کمیشان، فراوان‌ترین یافته‌های حاصل از کاوش در این محوطه‌ها از دوران میان‎سنگی و نوسنگی هستند که با عنوان «میان‌سنگی کاسپی» شناخته می‌شوند. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌هایی که صنایع میان‌سنگی کاسپی را به‌عنوان صنعتی محلی و مستقل تعریف ‌می‌نماید، استفاده از ماده خام محلی در منطقه‌ای است که به لحاظ زیست‌محیطی، منطقه‌ای کنار بوم محسوب ‌می‌شود. غار هوتو، اولین بار در سال 1330 خورشیدی و مجدداً در سال 1400 مورد کاوش قرار گرفته است. از کاوش‌های جدید در غار هوتو، مجموعاً 1539 عدد دست‌افزار سنگی از چهار دوره «انتقالی به مس‌وسنگ»، «نوسنگی با سفال»، «نوسنگی بی‌سفال» و «میان‌سنگی» به دست آمده است که در مقاله حاضر ویژگی‌های گونه شناسانه و فناورانه آنها توصیف شده‌اند. اتکا کامل بر ماده خام محلی در تولید صنایع سنگی منجر به شکل‌گیری ویژگی‌هایی در این صنایع شده است که مهم‌ترین آنها ساختار فناوری خانگی در جوامعی است که در زمینه تأمین ماده خام کاملاً مستقل هستند و تقریباً تمام مراحل برداشت و تولید و مصرف ابزار در محوطه صورت می‌گرفته است. همچنین محاسبه اندیس برابری در صنایع هوتو نشانگر تنوع بالای فعالیت‌ها در اردوگاه‌های اصلی است. نکته دیگر در رابطه با ماده خام محلی این است که با توجه به ابعاد بزرگ ماده خام در دسترس، ‌اندازه بزرگ ابزارها و فراوانی ابزارهایی که روی تراشه‌ها ساخته شده‌اند طبیعی به نظر می‌رسد. اکثر این ویژگی‌ها در صنایع سنگی غار کمیشان هم قابل ملاحظه است

مقاله پژوهشی

تبیین نقش متغیرهای زیست‌بوم شناسی مؤثر بر فرایند بقاء - توسعه و رکود حیات شهر اسلامی اردبیل

سید مهدی حسینی نیا؛ کریم حاجی زاده باستانی؛ حبیب شهبازی شیران؛ رضا رضالو

دوره 16، شماره 1 ، بهمن 1402، صفحه 87-108

https://doi.org/10.22059/jarcs.2019.284959.142750

چکیده

شهر اردبیل به‌واسطه موقعیت خاص جغرافیایی و استراتژیکی، در قرون اولیه اسلامی به‌عنوان چهارراه ارتباطی و مهم‌ترین شهر بلاد آذربایجان در مبادلات اقتصادی، سیاسی و فرهنگی در متون تاریخی و جغرافیایی یادشده ... بیشتر شهر اردبیل به‌واسطه موقعیت خاص جغرافیایی و استراتژیکی، در قرون اولیه اسلامی به‌عنوان چهارراه ارتباطی و مهم‌ترین شهر بلاد آذربایجان در مبادلات اقتصادی، سیاسی و فرهنگی در متون تاریخی و جغرافیایی یادشده است. وجود تنوع در زیست‌بوم‌ منطقه و همچنین شرایط مؤلفه‌های فضای مکانی، تأثیری شگرف بر بقاء و توسعه شهر بر جای نهاده بود که در این مقاله به بررسی و تحلیل عواملی که این شرایط برتر را ایجاد کرده، پرداخته‌شده است. در این راستا؛ هدف از پژوهش حاضر، شناسایی مؤلفه‌های جغرافیایی مؤثر بر فرایند بقاء و توسعه شهر اردبیل در دوران اسلامی تا پایان دوره صفوی بوده است؛ بنابراین پرسش اصلی این پژوهش عبارت از: چه متغیرهای جغرافیایی بر بقاء و توسعه و افول شهر در قرون اولیه اسلامی تا پایان دوران صفوی اثر گذاشته است؟ روش تحقیق توصیفی– تحلیلی است. گردآوری داده ها بر پایۀ منابع مکتوب تاریخی جغرافیایی صورت گرفته است و تحلیل و استدلال بر پایه نظریه بوم‌شناسی «کنت وات» صورت گرفته و نقش پنج متغیر: ماده، انرژی، تنوع، فضا و زمان در دو فاز بقاء- توسعه و رکود شهر مطالعه شده است. نتایج نشان می دهد که در سده های اولیه اسلامی شهر اردبیل به‌عنوان اولین و مهمترین شهر ایالت آذربایجان مطرح‌شده بود. منابع آب، انرژی و موارد انسان‌ ساخت، شکل گیری آن را در قرون اولیه دوران اسلامی در پی داشت. پس از حمله گرجیان و مغولان، این شهر تا حدی رونق گذشته را از دست داد؛ اما در دوره صفویه به‌واسطه اهمیت مجموعه آرامگاهی شیخ صفی‌الدین اردبیلی و همچنین رونق تجارت ابریشم، مجدداً این شهر شکوه گذشته را بازیافت که این موضوع با انباشت ثروت از طریق احیای دوباره مسیرهای ارتباطی و جمع‌آوری موقوفات برای مجموعه آرامگاهی شیخ صفی‌الدین اردبیلی از نقاط مختلف در مقیاس منطقه ای و برون منطقه ای میسر گردید

مقاله پژوهشی

خوانش منظر باستان‌شناختی در ادارک معاصر (نمونه موردی تپه ازبکی)

فاطمه حیدری؛ هما ایرانی بهبهانی؛ بهمن فیروزمندی شیره جین

دوره 16، شماره 1 ، بهمن 1402، صفحه 109-130

https://doi.org/10.22059/jarcs.2021.315621.142968

چکیده

محیط زندگی امروز، برآیند روابط میان مردمان زیسته در آن و طبیعت، از زمان پیدایش گونه انسان بر روی کره زمین تا به امروز است. فعالیت‌های انسانی و تغییرات ناشی از آن در بستر مکان، تحت تأثیر اعتقادات و نیاز‌ها ... بیشتر محیط زندگی امروز، برآیند روابط میان مردمان زیسته در آن و طبیعت، از زمان پیدایش گونه انسان بر روی کره زمین تا به امروز است. فعالیت‌های انسانی و تغییرات ناشی از آن در بستر مکان، تحت تأثیر اعتقادات و نیاز‌ها و عوامل بازدارنده و تقویت‌کننده طبیعی روی داد و با تغییر نسل‌ها و تغییرات اقلیمی اشکال مختلفی پیدا کرد که امروزه شاهد بقایای آن هستیم. منظر کنونی که نشانه‌های گذشته را دارد، منظر باستان‌شناسی نام دارد که حاصل ترکیب عناصر عینی و ذهنی است. بخش عینی آن آثار باستانی است، اما بخش ذهنی آن شامل روابط جوامع، فرهنگ و تغییرات آنکه اغلب مغفول می‌ماند؛ در صورتی که این بخش نادیده بسیار پویا بوده و نقش بسزایی در شکل‌گیری عینیت موجود داشته است. در این مقاله تلاش شده است تا از طریق پدیدارشناسی منظر باستانی، روشی جهت خوانش آن در ادراک انسان معاصر ارائه شود. پدیدار شناختی از منظر نیازمند یک رویکرد جامع است که در آن ما توجه زیادی به «طبیعت» و «فرهنگ»، به مکان‌هایی با شواهد و بدون شواهدی از تغییر یا فعالیت‌های انسانی داریم. در این روش با در نظر گرفتن سلسله‌مراتب وقایع تاریخی-فرهنگی و عینیت بازمانده از آن‌‌ها، همچنین پیوند انسان‌های زیسته در آن با محیط طبیعی اطراف، از طریق ترجمان آن در ادراک انسان امروزی، خوانشی ارائه می‌دهد که علاوه بر تأکید بر حفاظت از ساختار‌های عینی باستانی، پیوستگی این مناظر را با بستر آن حفظ می نماید و منظر باستانی را از صرف حفاظت، به منظری پویا و تعامل‌پذیر با انسان امروزی تبدیل می‌کند. پس درک تکامل مناظر باستان‌شناختی و ارزش‌های آن از نظر راهبردهای حفاظت و برنامه‌ریزی از اهمیت اساسی برخوردار است. این مناظر دارای ارزش‌های ذاتی طبیعی و فرهنگی هستند که بر این اساس، ادغام جنبه‌های عینی و ذهنی در روش‌های حفاظت و معرفی این مناظر یک شرط ضروری است

مقاله پژوهشی

معرفی و طبقه‌بندی ادوات سنگیِ دورۀ شوشان میانه محوطه تل چگاسفلا

عبدالوهاب دحدوح؛ عباس مقدم؛ Nasir Eskandari

دوره 16، شماره 1 ، بهمن 1402، صفحه 131-154

https://doi.org/10.22059/jarcs.2023.355732.143185

چکیده

دورۀ شوشان میانه در جنوب‌غربی ایران دارای شاخصه های متعددی است که از مهم‌ترین آنها میتوان به توسعه کشاورزی و دامپروری، گسترش وسعت محوطه‌ها و افزایش تراکم جمعیت اشاره کرد. مادامی که کشاورزی ... بیشتر

مقاله پژوهشی

مطالعه مقدماتی گل مهرهای ساسانی موزه شاهرود

عبّاسعلی رضایی نیا

دوره 16، شماره 1 ، بهمن 1402، صفحه 155-183

https://doi.org/10.22059/jarcs.2024.359374.143208

چکیده

مجموعه گل‌مهرهای دوره ساسانی موجود در مخزن موزه شاهرود، شامل 32 قطعه گل مهر است که در سال 1385 توقیف و به موزه شاهرود تحویل داده‌شد. این گل مهرها حاوی اطلاعات ارزشمندی است و مطالعه آنها به غنای دانش مهرشناسی ... بیشتر مجموعه گل‌مهرهای دوره ساسانی موجود در مخزن موزه شاهرود، شامل 32 قطعه گل مهر است که در سال 1385 توقیف و به موزه شاهرود تحویل داده‌شد. این گل مهرها حاوی اطلاعات ارزشمندی است و مطالعه آنها به غنای دانش مهرشناسی دوره ساسانی می‌افزاید. کاربرد و گروه صاحبان مهرها، نحوه الصاق گل مهرها به اسناد یا کالاها، شناخت ویژگی‌های شمایل‌نگاری گل مهرها و پی بردن به گاهنگاری نسبی آنها از اهداف اصلی پژوهش پیش‌رو است. در این مقاله به روش توصیفی – تحلیلی، صرفا مجموعه گل مهرهای توقیفی موزه شاهرود معرفی و نیز راجع به اهمیت گل مهرها و هر یک از نقوش توضیح داده شده‌است. در آینده نزدیک، پس از پاکسازی گل مهرها به خوانش کتیبه‌ها اقدام و در مقاله‌ای جداگانه‌ منتشر خواهد شد. نتیجه پژوهش نشان می‌دهد از مجموع 32 قطعه گل مهر، 11 قطعه دارای کتیبه و 20 قطعه دارای نقوش حیوانی (واقعی و اساطیری)، نمادها و نشان است. حاشیه 20 اثر مهر نیز با کتیبه همراه است. بر اثر فرسایش1 قطعه گل مهر نیز فاقد نقش است. در بررسی مقدماتی گل مهرهای موزه شاهرود، 60 اثر مهر شناسایی شد. اکثر قطعات یک اثر مهر دارند و تنها در یک قطعه، هفت اثر مهر دیده می-شود. گل مهرها اغلب از یک اثر مهر بزرگ اصلی و تعدادی اثر مهر فرعی در پیرامون اثر مهر مرکزی تشکیل شده‌اند. به طور کلی اثر مهرها شامل مهرهای اداری و مهرهای خصوصی است.

مقاله پژوهشی

بررسی روشمند و تحلیل روند شکل گیری محوطه پارینه سنگی خانه سر 1 در شرق مازندران

حسین رمضان پور؛ کمال الدین نیکنامی؛ سجاد علی بیگی

دوره 16، شماره 1 ، بهمن 1402، صفحه 185-205

https://doi.org/10.22059/jarcs.2021.322540.143010

چکیده

محوطه خانه سر 1 رخسارهای متشکل از نهشته های زمین‌شناختی پلیستوسن است که در 700 متری شرق غار کمیشان نکا قرار دارد. بر اساس روش نمونه برداری تصادفی روشمند، 4992 قطعه‌سنگ از این محوطه به دست آمد. ... بیشتر محوطه خانه سر 1 رخسارهای متشکل از نهشته های زمین‌شناختی پلیستوسن است که در 700 متری شرق غار کمیشان نکا قرار دارد. بر اساس روش نمونه برداری تصادفی روشمند، 4992 قطعه‌سنگ از این محوطه به دست آمد. دستساخته های سنگی بر اساس ثبت و ضبط ویژگی ها در بانک اطلاعاتی آنها مطالعه شدند و در نهایت با محاسبه بیشترین صفات تکرار شده در مجموعه ویژگی فناوری و گونه شناسی دست افزارهای سنگی مشخص شد. مسئله‌ای که شناسایی محوطه خانه سر 1 به وجود آورده، آن است که محوطه ای بزرگ با حجم بسیار فراوان دستساخته های سنگی در نزدیکی غار کمیشان چه ماهیتی دارد؟ آیا به لحاظ زمانی و کارکردی ارتباطی میان این دو محوطه وجود دارد؟ برای پاسخ به این مسائل، در مواجه با یک محوطه روباز که فاقد تاریخگذاری مطلق است دو رویکرد در نظر گرفته شده است. نخست مطالعه دست افزارهای سنگی موجود در این محوطه و سپس بررسی ساختار زمین شناختی و ویژگی های محیطی که منجر به شکل گیری محوطه شدهاند. با تلفیق این دو بخش دلایلی برای انتساب محوطه به دورهای خاص پیشنهاد می گردد. در نتیجه، مطالعه دست افزارهای سنگی در مطابقت با مطالعه بستر زمین شناختی محوطه و پدیده های اقلیمی پلیستوسن متأخر احتمالاً شکل گیری محوطه خانه سر 1 در انتهای دوره پارینه سنگی میانی و ابتدای دوره پارینه سنگی نوین و مصادف با MIS3، فاز پیشروی خوالینین قدیم دریای مازندران و شکل‌گیری واحد لُس بالایی در منطقه رخ داده است. صنایع سنگی خانه‌سر 1 آشکارا دارای رنگ و بوی محلی است و از نظر گونه‌شناسی اختلافات اساسی با صنایع سنگی شناخته‌شده دورۀ پارینه‌سنگی نوین در سایر مناطق فلات ایران دارد

مقاله پژوهشی

معرفی ساختار آب‌رسانی و چرخۀ آب در کاخ عالی قاپوی اصفهان

الهه روح الهی روح الهی؛ علی شجاعی اصفهانی؛ سعید قاسمی نژاد

دوره 16، شماره 1 ، بهمن 1402، صفحه 207-230

https://doi.org/10.22059/jarcs.2023.360435.143214

چکیده

عمارت عالی قاپوی اصفهان از جمله بناهای فاخر ساخته‌شده در دورۀ صفوی (907- 1135 ﻫ.ق.) اگر نه به عنوان شاخص ترین بنا که از مشهورترین آنها به شمار می آید. عمارت کاخ از نمادهای معماری این دوران هرچند ... بیشتر عمارت عالی قاپوی اصفهان از جمله بناهای فاخر ساخته‌شده در دورۀ صفوی (907- 1135 ﻫ.ق.) اگر نه به عنوان شاخص ترین بنا که از مشهورترین آنها به شمار می آید. عمارت کاخ از نمادهای معماری این دوران هرچند مورد توجه متخصصین حوزه های مختلف مرمت، معماری و تاریخ هنر واقع‌شده، اما بررسی ها و پژوهش های باستان شناختی پیرامون این بنای شاخص مغفول باقی مانده است. در این میان سیستم آب‌رسانی کاخ و انتقال آب به طبقات بالا از زمان ساخت تاکنون در شمار جنبه های قابل توجهی بوده که عدم مطالعۀ آن بستر را برای طرح فرضیات غیر واقعی مهیا ساخته است. نویسندگان مقاله با استفاده از منابع مکتوب، وارسی و مستندنگاری بقایای ساختار آب‌رسانی کاخ عالی قاپو، تلاش دارند تا بخشها، اجزا و چگونگی عملکرد آن را مورد بررسی قرار دهند. ثبت و ضبط شواهد باقی‌مانده و مطالعه منابع دست اول در کنار داده های به دست آمده از مرمت های صورت گرفته نشان داد، شناخت بالای سازندگان از علم مکانیک زمینۀ ایجاد نظامی کارآمد و هماهنگ در آب‌رسانی کاخ و انتقال آب به طبقات فوقانی را میسر نموده بود. نظامی برگرفته از ماشین های ساخته‌شده در قرون پیش از روی کار آمدن حکومت صفوی که با الگو قرار دادن آن موجبات انتقال آب در کاخ مهیا شده بود. بدین ترتیب مطالعۀ صورت گرفته نه تنها منجر به شناسایی تأسیسات آب‌رسانی کاخ عالی قاپو و فهم چگونگی چرخه و انتقال آب در بخش های مختلف ساختمان شد که زمینه را برای شناخت موضوع در ساختمان های مشابه نیز فراهم می آورد.

مقاله پژوهشی

جعل آثار تاریخی فرهنگی در ایران

محمد رضا زاهدی؛ حسن کریمیان

دوره 16، شماره 1 ، بهمن 1402، صفحه 231-251

https://doi.org/10.22059/jarcs.2020.285309.142753

چکیده

با شروع عصر روشنگری از ابتدای قرن 18 م و شکل‌گیری موزه‌ها، گالری‌ها و مجموعه‌های خصوصی، موزه‌ها و گالری‌های بزرگ برای پر کردن سالن‌های نمایش خود نیاز به خرید آثار تاریخی فرهنگی داشته و در این میان ... بیشتر

مقاله پژوهشی

تحلیل آیکونوگرافیک صحنۀ شکار شاهانه بر روی بشقاب ساسانی نخجیر خرس موزۀآبخازستان

اسماعیل سنگاری؛ فرزاد رفیعی فر؛ سارا یوسفی

دوره 16، شماره 1 ، بهمن 1402، صفحه 253-275

https://doi.org/10.22059/jarcs.2024.366742.143237

چکیده

بشقاب سیمین نخجیر خرس موزة آبخازستان از یادمانهای برجای مانده از دورۀ ساسانی است که با توجه به نمایش خرس در جایگاه جانور نخجیرشونده و استفاده از کمند به عنوان آلت اصلی نخجیر یکی از نمونههای منحصر ... بیشتر

مقاله پژوهشی

تحلیل معناشناختی هنر صخره‌ای در روستا‌های معین‌آباد، دربر، هفتان و قله گندم کوه شهرستان تفرش

مریم محبعلی؛ احمد علی یاری

دوره 16، شماره 1 ، بهمن 1402، صفحه 277-297

https://doi.org/10.22059/jarcs.2023.359699.143221

چکیده

هنرمندان روزگار کهن با خطوط ساده بر مقصود هنری (سنگ) نگارههایی را ایجاد و نشان و هویت خود را بر آن میزدند. این هنر غیر صوری ما را تشویق میکند تا با چشمی حساس‌تر به کاوش فرم‌های طبیعی سنگها ... بیشتر هنرمندان روزگار کهن با خطوط ساده بر مقصود هنری (سنگ) نگارههایی را ایجاد و نشان و هویت خود را بر آن میزدند. این هنر غیر صوری ما را تشویق میکند تا با چشمی حساس‌تر به کاوش فرم‌های طبیعی سنگها اشکال بپردازیم. اگر این اصل را بپذیریم که هر اثر هنری واجد بعد فنی-کاربردی است، پس سنگ‌نگاره‌ها در حوزه تاریخ هنر و باستان‌شناسی می توانند تغییرات جغرافیایی، گستره وسیعی از زیست‌بوم‌ها و زندگی جانوری و گیاهی و ارتباط آن با زندگی انسان را نشان میدهند. در شهرستان تفرش در عرصه هنر و معماری آثار ارزشمندی برجای‌مانده است. هدف از انجام این پژوهش مطـالعه دقیق و روشمـند ‌نگاره‌های روسـتاهای زاغر، دربر، هفتان و قله گندم کوه ازنظر سنگ نگاری، انعکاس باورهای فرهنگی، گاه‌نگاری نسبی و زمین ریخت شناسی است. در این تحقیق تلاش میشود بر اساس بررسی این نگاره‌ها به این دو پرسش پاسخ داده شود: نخست با توجه به مقایسه گونه شناختی، سنگنگاره های منطقه تفرش متعلق به چه محدوده زمانی است؟ دوم آیا سنگ‌نگاره‌ها متعلق به جوامع کوچ رو بوده اند یا جوامع یکجانشین در ایجاد آن نقشی داشته‌اند؟ داده ها ابتدا به روش پیمایشی، شناسایی، عکس‌برداری و به روش مولاژ برداری، نگاره برداری شدند. با توجه به نبود امکانات آزمایشگاهی، تنها با تکیه‌ بر تفسیر معنایی و مفهومی زمان تقریبی آن‌ها قابل تخمین است. گمان می‌رود نگاره ها مربوط به دورۀ ساسانی هستند. با توجه به اینکه هر چهار موقعیت در کنار راه های مال رو قرار داشته و احتمالاً مسیر کوچ بوده و سنگ‌نگاره‌ها متعلق به جوامع کوچ رو هستند.

مقاله پژوهشی

زمین‌لرزه تاریخی 856 AD کومس: مروری بر مطالعات پارینه لرزه‌شناسی سامانه گسلی آستانه، البرز مرکزی

حمید نظری؛ ژان فرانسوا ریتز؛ مگالی ریزا؛ رضا سلامتی؛ شنون ماهان؛ محمد علی شکری؛ ژان لوک میشلت؛ میشل مسلوت؛ محمد فروتن؛ شیرین زارعی

دوره 16، شماره 1 ، بهمن 1402، صفحه 299-328

https://doi.org/10.22059/jarcs.2023.358711.143202

چکیده

گسل آستانه به‌طور کلاسیک به‌عنوان سرچشمه ویرانگرترین رخداد لرزه‌ای تاریخی در شمال خاوری ایران یعنی زمین‌لرزه 856 کومس با بزرگی تخمینی بین 4/7 تا 9/7 توصیف می شود. در این مقاله بر پایه نتایج به‌ دست‌ ... بیشتر

دوره 16 (1402-1403)

دوره 15 (1402)

دوره 14 (1401)

دوره 13 (1400)

دوره 12 (1399)

دوره 11 (1398)

دوره 10 (1397)

دوره 9 (1396)

دوره 8 (1395)

دوره 7 (1394)

دوره 6 (1393)

دوره 5 (1392)

دوره 4 (1391)

دوره 3 (1390)

دوره 1 (1388)

دوره و شماره: دوره 16، شماره 1 - شماره پیاپی 34، بهمن 1402، صفحه 1-338

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده