نویسندگان
1 استادیار گروه باستان¬شناسی دانشگاه تهران
2 استادیار گروه باستان شناسی دانشگاه تهران
چکیده
شکاف موضوعی (Dichotomy) از جمله معضلات جدّی در مطالعات باستان شناختی است؛ معضلی که بیش و کم، همة رشتهها و دانشهای انسانی و اجتماعی و تاریخی و حتّی برخی از دانشهای طبیعی نیز با آن رویارویند. لیکن این معضل در باستان شناسی، به ویژه باستان شناسی پیش از تاریخ، دشواریهای عملی و ناکامیهای معرفتیِ دیگری را نیز در پی داشته است. آنچه اصطلاحاً شواهد باستان شناختی اطلاق شده، یکسر صامتاند و مخدوش و شقه شده که میباید باستان-شناسانه، ساماندهی، مفصلبندی، پیکربندی، ترمیم، توصیف، تحلیل، تقریر، تفسیر، معناکاوی، بازنمایی، بازسازی و یا باز آفرینی مفهومی و ذهنی و مجازی شوند تا بتوان از پیکر مادّی آنها نوعی آگاهی و معرفت باستان شناختی با همة محدودیّتها و نارسائیهایش برکشید؛ معرفتی که چندان بیربط و فارغ ازانطباق نسبی با رخدادهای گذشته نباشد. نوشتار حاضر با دامن زدن به مسئلة مهم و کلیدی سبک و نماد، سعی میورزد امکان یا عدم امکان دستیابی به چنین هدف و مقصدی را در پژوهشهای باستان شناسی مورد بررسی و ارزیابی قرار دهد.
بقایای باستان شناختی، هنگامی که در چارچوب روش شناسی اصولی و متناسب با نوع موضوعات مورد مطالعه، تحلیل و معناکاوی و تفسیر بشوند این امکان وجود دارد که بتوان به وساطت آنها پلی به سوی سامانههای ادراکی و کنشهای ذهنی و رفتارهای مفقود و متروک جامعهها و جمعیّتهای گذشته زد. به همین دلیل نیز در نوشتار حاضر، سبک ونماد راهمچون پلی میان شواهد یا دادههای مشهود باستان شناختی و ادراکات ورفتارهای منجمد گذشته به عنوان موضوع محوری بحث برگزیدهایم.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
A Look at the Indexes of Style and Symbol in the Study of Archaeological Evidences and Their Role in our Accessibility to the Past Conceptions
نویسندگان [English]
- Hekmatollah Mollasalehi 1
- Sima Yadollahi 2
1
2
چکیده [English]
Dichotomy is a serious obstacle in archaeological studies; it is a problem all fields of human, social and historical knowledge and even natural sciences are faced with. However, in archaeology, especially prehistoric archaeology, this problem is followed with practical difficulties and epistemological failures as well. What is referred to as archaeological evidences are all wordless, distorted, and shattered into pieces which must be archaeologically organized, joined, structured, repaired, described, written, interpreted, analyzed, represented, reconstructed or conceptually, mentally and virtually reconstructed so that we can extract some kind of archaeological meaning and significance out of its material body despite its limitations and imperfections; an understanding that is not quite unrelated with the past events.
By raising the key issue of style and symbol, the present paper attempts to study the possibility or impossibility of obtaining this goal in archaeological researches.
The archaeological relics, when interpreted and analyzed semantically within a systematic methodology suitable to the subjects under study, can help build a bridge over to the conceptual systems, mental performances and forgotten desolate behaviours of ancient societies and populations. For this reason, the present paper has chosen the style and symbol like a bridge between the archaeological visible evidences and data and the past frozen conceptions and behaviours as its main topic.
کلیدواژهها [English]
- archaeological relics
- conceptual systems
- style
- symbol
- symbolic behaviour