بهزاد مفیدی نصرآبادی؛ آزیتا میرزایی
چکیده
تپة ده نو در مطالعات سطحالارضی محققین آمریکایی در خوزستان شناسایی و در سال‌هایی ١٩٦٨ و ١٩٧٠ میلادی توسط استو (Steve) مورد بررسی قرار گرفت که طی آن چند آجر کتیبهدار یافت شدند. گنجوی و کارتر (Carter) نیز ...
بیشتر
تپة ده نو در مطالعات سطحالارضی محققین آمریکایی در خوزستان شناسایی و در سال‌هایی ١٩٦٨ و ١٩٧٠ میلادی توسط استو (Steve) مورد بررسی قرار گرفت که طی آن چند آجر کتیبهدار یافت شدند. گنجوی و کارتر (Carter) نیز در آنجا چند نمونه آجر کتیبهدار پیدا کردند. قدیمیترین آجرنوشته یافت شده مربوط به دوران حکومت پادشاه ایلامی، ایگی هلکی در حدود قرن چهاردهم پیش از میلاد میباشد. پس از او از دیگر شاهان ایلامی، شوتروک ناهونته و پسرش کوتیر ناهونته نیز آجرنوشته هایی به دست آمده که کتیبههای تمامی این شاهان حکایت از ساخت و مرمت معبدی برای الهه منزت دارد.
در سال ١٣٧٩ خورشیدی بررسی سطحالارضی تپة ده نو توسط بهزاد مفیدی صورت گرفت. با توجه به نتایج این بررسیها و همچنین اندازهگیریهای ژئوفیزیکی بخشی از تپه در سال 1381 خورشیدی، تصمیم گرفته شد لایههای مختلف این تپة باستانی دقیقتر مطالعه شوند که این مهم در بهار سال 1391 محقق گردید. در این فصل کاوش بهمنظور شناخت آثار ایلامی، در ارتفاعات مختلفی در بدنة مسیل طبیعی موجود در میانه تپه تاریخی، برشهایی ایجاد شد. در لایهنگاری مشخص گردید آثار سدههای اسلامی تقریباًً دو متر از حجم خاک بالایی سطح تپه را دربر گرفته است. بهرغم شناسایی سفالهای دوران پارتی در سطح تپه، بخش کاوش شده فاقد استقرارهای دوران پارتی بود. در عمق حدود دو متری از سطح تپه یعنی در زیر آثار اسلامی، ساختار خشتی بزرگ مربوط به معماری دوران ایلامی آشکار گردید.
