رامین یشمی؛ فرشید ایروانی قدیم؛ رحمت عباسنژاد سرستی؛ بابک رفیعی علوی
چکیده
بخش غربی حوضۀ آبریز رود کرخه که در غرب شوشان بزرگ قرار دارد، با دشت مرکزی شوشان همجوار است و بر یک بوممرز دشتی-بیابانی انطباق دارد که از منابع زیستمحیطی مانند مراتع و زمینهای حاصلخیز حوضۀ آبریز رودخانۀ ...
بیشتر
بخش غربی حوضۀ آبریز رود کرخه که در غرب شوشان بزرگ قرار دارد، با دشت مرکزی شوشان همجوار است و بر یک بوممرز دشتی-بیابانی انطباق دارد که از منابع زیستمحیطی مانند مراتع و زمینهای حاصلخیز حوضۀ آبریز رودخانۀ کرخه و شاخابههای جاری در آن برخوردار است و زیستگاههای دوران مختلف پیشازتاریخ، تاریخی و اسلامی را دربر دارد. این پژوهش به بررسی دادههای پایۀ زیستمحیطی و باستانشناختی بخشی از این منطقه میپردازد که کرانۀ غربی رود کرخه را در بر گرفته است؛ مسئلۀ اصلی پژوهش بررسی الگوهای پراکندگی زیستگاههای دورۀ روستانشینی در این منطقه است که با ارائه تعریفی از آنها، بازخوردهای پویاییها و تغییرات چشمانداز را بر جوامع انسانی در دوران روستانشینی بررسی میکند. با سنجش الگوی استقراری هر دورۀ فرهنگی در این منطقه، برای تعریف ارائهشده از نظام استقراری منطقه مصداقهای عینی ارائه میگردد. به این منظور، زیستگاههای باستانی شناسایی شده در واحدهای جغرافیایی منطقه از منظر وسعت و پراکندگی مواد فرهنگی سنجیده و نظام گاهنگاری آنها پیشنهاد میشود. همچنین، با معرفی و سنجش ظرفیتهای محیطی هر واحد، تلاش خواهد شد تا دانسته شود نظام مرکزمحور برای زیستگاههای هر دورۀ شناسایی شده قابل تعریف است، یا الگوی شکلگیری زیستگاههای باستانی در این منطقه از چنین سازوکاری تبعیت نمیکند. پژوهش حاضر، محوطههای قابل دوران روستانشینی را که همچنان در چشمانداز منطقۀ مورد پژوهش باقی ماندهاند، مستند ساخته است. پس از آن، بر اساس وضعیت فعلی چشمانداز و بازسازی بخشی از آن به نسبت وضعیت بازۀ زمانی مورد نظر، به بررسی تأثیر تغییرات چشمانداز بر نظام استقراری منطقه پرداخته است.