مسعود باقرزاده کثیری؛ بیستون علیزاده
چکیده
سالیابی یافتههایی همانند استخوان امکان بررسی تقدم و تأخر یا همزمانی گونههای مختلف انسانی کشف شده در یک محل مشخص را فراهم میکند. در این پژوهش نیز نمونه استخوانهای اجساد شماره دو، سه و پنج مومیاییهای ...
بیشتر
سالیابی یافتههایی همانند استخوان امکان بررسی تقدم و تأخر یا همزمانی گونههای مختلف انسانی کشف شده در یک محل مشخص را فراهم میکند. در این پژوهش نیز نمونه استخوانهای اجساد شماره دو، سه و پنج مومیاییهای مردان نمکی معدن چهرآباد زنجان که قبلاً با روش رادیو کربن تاریخگذاری مطلق شده بودند بر اساس سالیابی نسبی فلوئور، اورانیوم، و نیتروژن (FUN)، تاریخگذاری شدند. مبنای این روش سالیابی بر این اصل استوار است که هرچه استخوان عناصر فلوئور و اورانیوم را بیشتر جذب کند سن قدیمیتری داشته و هر چه میزان نیتروژن آن بیشتر باشد استخوان سن کمتری خواهد داشت. نتایج بهدستآمده نشان دادند که ابتدا جسد شماره پنج، سپس جسد شماره سه، و در انتها نیز جسد شماره دو دفن شده است که این ترتیب زمانی تدفین توسط اندازهگیریهای قبلی سالیابی کربن 14 تائید میشوند. در مرحلهی بعد، نرمال بودن توزیع دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS بررسی شده، و بر اساس رگرسیون خطی، نمودار لُجستیک، آزمون تی و آنالیز واریانس (ANOVA) مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند. نتایج این پژوهش صحت و دقت بالای آزمون سالیابی FUN در محوطههای باستانی و همخوانی مناسب آن با روش سالیابی رادیو کربن را، در محیطهایی که نمونهها بهخوبی محافظتشدهاند نشان میدهد.