مهری السادات هاشمی دولابی؛ مهرناز بهروزی
چکیده
آنچه ما امروز مطالعات اسلامی مینامیم، از شرقشناسی ناشی میشود که در قرنهای اخیر به یک رشته مطالعات توسعهیافته علمی تبدیل شده است. شروع شرقشناسی را در غرب مسیحی از زمان تقسیم شورای کلیسای وین ...
بیشتر
آنچه ما امروز مطالعات اسلامی مینامیم، از شرقشناسی ناشی میشود که در قرنهای اخیر به یک رشته مطالعات توسعهیافته علمی تبدیل شده است. شروع شرقشناسی را در غرب مسیحی از زمان تقسیم شورای کلیسای وین در سال 1312 م مبنی بر ایجاد کرسی زبانهای عربی، یونانی، عبرانی، سریانی در دانشکدههای پاریس، آکسفورد، بلونیا و سالامانکا میدانند. همچنین شرقشناسان را بیشتر متخصصین در کتاب مقدس، دانشجویان رشتههای زبان سامی، اسلامشناسان یا چینشناسان میدانستند. با اینحال نمیتوان این مسئله را ندیده گرفت که برخی از پژوهشگران معتقدند نقطۀ آغاز شرقشناسی، به اوایل قرن 11 م بازمیگردد و عدۀ دیگری آغاز شرقشناسی را با ترجمۀ قران برای اولین بار به زبان لاتین مرتبط میدانند. از سدۀ بیستم میلادی، شرقشناسی وارد مرحلۀ تازهای شد که قسمتی از آن به طور مجزا مطالعات اسلامی نام گرفت. مطالعات اسلامی یک پل از شرقشناسی به مطالعات دینی است که محققان در آن تلاش دارند با تأکید بر دیدگاههای جدیدتر گفتگوی بیشتری در مطالعات دینی انجام دهند. در میان تحقیقات انجامشده، شکلگیری مطالعات اسلامی در اروپا با تأکید بر همزیستی مسلمانان و مسیحیان در اندلس، مسئلهای است که کمتر به آن پرداخته شده است. مسئله در این پژوهش این است که همزیستی مسلمانان و مسیحیان، چه زمینههایی جهت شکلگیری مطالعات اسلامی ایجاد کرد؟ همچنین روند شکلگیری مطالعات اسلامی با توجه به زمینههای ایجادشده چه بود؟ در این پژوهش فرض بر این است که همزیستی مسیحیان و مسلمانان در اندلس، توانست زمینههای تبشیری، علمی و اقتصادی مطالعات اسلامی را ایجاد کند. این پژوهش به روش تحلیلی، توصیفی انجامگرفته و برای گردآوری دادهها از روش کتابخانهای استفاده شده است. نتایج حاصله از این پژوهش، بیانگر آن است که پس از فتح اندلس روابط مسلمانان و مسیحیان طبیعی و غیر خصمانه بود. با ادامۀ روابط مسلمانان و مسیحیان در قرنهای بعد، زبان عربی به عنوان زبان علم و فرهنگ انتخاب شد. با گسترش اسلام در اندلس، شکلگیری تمدن اسلامی، شکوفایی اقتصاد و غلبۀ فرهنگ و ادبیات مسلمانان، زمینههای تبشیری، اقتصادی و علمی مطالعات اسلامی فراهم شد. پس از آغاز جنبش بازپسگیری به وسیلۀ مسیحیان و فتح شهرهای اسلامی، توجه آنان به علوم، فنون و فرهنگ مسلمانان، برانگیخته شد. برای دستیابی به گنجینههای علمی که در کتابخانههای اسلامی وجود داشت، ترجمۀ کتابهای عربی آغاز شد. شروع نهضت ترجمه در اندلس، مطالعات اسلامی را پایهریزی کرد و انتقال آثار ترجمه شده به وسیلۀ محققان و پژوهشگران که از سراسر اروپا به اندلس سرازیر شده بودند، مطالعات اسلامی را در اروپا گسترش داد.