امیر ساعدموچشی؛ سیروان محمدی قصریان؛ ماساشی آبه؛ مرتضی زمانی دادانه؛ سلمان خسروی؛ سریه امیری؛ مرجان مشکور؛ محمدصدیق قربانی؛ فرانک بحرالعلومی؛ حسین داودی
چکیده
محوطۀ باستانی سرچم در جنوب‌غربی استان کردستان (منطقۀ هورامان) در غرب ایران واقع‌شده است. این محوطه به‌عنوان بخشی از پروژۀ نجات‌بخشی باستان‌شناسی سد داریان (DDASP) در سال 1394ه.ش. کاوش شد و یک محوطۀ ...
بیشتر
محوطۀ باستانی سرچم در جنوب‌غربی استان کردستان (منطقۀ هورامان) در غرب ایران واقع‌شده است. این محوطه به‌عنوان بخشی از پروژۀ نجات‌بخشی باستان‌شناسی سد داریان (DDASP) در سال 1394ه.ش. کاوش شد و یک محوطۀ چند دوره‌ای با نهشته‌های چهار دورۀ باستان‌شناسی را نشان می‌دهد. هدف این پژوهش، ارائه یافته‌های حاصل از کاوش و معرفی دوره‌های مختلف شناسایی شده آن است. توالی فرهنگی محوطه شامل دورۀ مس‌وسنگ میانی (مرحلۀ سه‌گابی)، عصر مفرغ میانی و جدید و عصر اشکانی/ساسانی است. سفال‌های دورۀ مس‌وسنگ میانی به‌دست آمده از محوطۀ سرچم با سفال‌های دورۀ سه‌گابی منطقۀ زاگرس‌مرکزی؛ و به‌همین ترتیب سفال‌های دورۀ مفرغ با منطقۀ شمال‌غرب ایران، آناتولی و نیز با نمونه‌های فاز پایانی گودین III دارای تشابه است. کاوش در محوطۀ سرچم برای نخستین‌بار داده‌هایی از دورۀ میانه و جدید عصر مفرغ در استان کردستان را آشکار ساخت. سفال‌های به‌دست آمده دال‌بر این است که برخی از ظروف خاکستری که قبلاً به دورۀ آهن I نسبت داده می‌شد، از عصر مفرغ منشأ گرفته است. لایۀ فوقانی این محوطه، هرچند تا حد زیادی آشفته بود، دارای سفال‌هایی از دوران اشکانی/ساسانی است. این مطالعه بر اهمیت باستان‌شناختی سرچم تأکید و به درک تاریخ فرهنگی منطقه کمک می‌کند.
