Document Type : Research Paper

Authors

1 Tarbiat Modares University

2 Phd Candidate

3 Ezmir University

4 university Tarbiyat modares

Abstract

 
The Late Bronze Age and Iron Age I represent significant alterations in material and non-material culture of people living in the Iranian plateau. The knowledge and taking advantage of iron were as a tremendous discovery in this period that has overshadowed all aspects of human life those days. The societies, by passing the Iron Age and having potential for globalization, have paved the way for establishing the vast empires. Therefore, this period can be called the period of the protohistory of Iran.
One of the most significant and important sites indicating these developments in northwestern Iran is the Shaharyeri archeological site in Meshkinshahr, Ardabil province. This site was discovered following surveys of Charles Burney in 1978 in northwestern Iran, and studied under the supervision of Alireza Hejbari Nobari during 2003-2005 with the aim of identifying the Iron Age cultures of northwestern Iran. We can study the Iron Age cultural indices of the east part of northwest Iran in a continuous cultural context. The most important architectural remain, from the formation period, is an early temple that included slab stones, mortar and mud brick, and monoliths that laid to the structure. Semi pastoralist societies populated the site since Late Bronze Age and Early Iron Age following constructing a basic temple, whereas developed during Middle Iron Age by construction of citadel and a vast cemetery with up to 500 anthropomorphic monoliths next to a temple. Concluding remarks shows that formation of settlement at Middle and Late Bronze ages and archaeological marker of mentioned period is early temples and development of nomadic culture

Keywords

ابتهاج، ویدا (1383)، "بررسی ساختار معماری قبور مگالیتیک عصر آهن ایران: مطالعه موردی محوطه شهریری اردبیل" پایان نامه مقطع کارشناسی­ارشد باستان­شناسی، استاد راهنما: علیرضا هژبری­نوبری، تهران: دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم انسانی (منتشر نشده).
پورفرج، اکبر(1386)، بازنگری عصر آهن شمال­غرب ایران مطالعه موردی محوطه شهریری اردبیل و قلاع اقماری. پایان نامه مقطع دکتری باستان شناسی، استاد راهنما: علیرضا هژبری­نوبری، تهران: دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم انسانی (منتشر نشده).
پورفرج، اکبر،(1391)، "تبیین و گاهنگاری فرهنگ کورگان های شرق شمال غرب ایران؛ بر اساس بررسی و کاوش در قلعه بوینی یوغون نیر"، مطالعات باستان شناسی، دانشگاه تهران: شماره 1 دوره 4، 59-82.
ترابی طباطبایی ، سید جمال، (1355)، آثار باستانی آذربایجان، جلد دوم، چاپ اول، تهران، انجمن آثار ملی.
خانعلی، حمید، (1397)، تحلیلی بر روابط فرهنگی شمال­غرب ایران و قفقاز بر اساس مطالعه موردی سنگ­افراشت­های انسان ریخت بدست آمده از مطالعات باستان شناسی محوطه نیایشگاه شهریری استان اردبیل، پایان نامه مقطع دکتری باستان شناسی، استاد راهنما: علیرضا هژبری­نوبری، تهران: دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم انسانی (منتشر نشده).
خانعلی، حمید،(1393)، گزارش تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تپه­ی باستانی قایالیق روستای طولش شهرستان خلخال. تهران: پژوهشکده باستان­شناسی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری (منتشر نشده).
رضالو، رضا، (1386)، ظهور جوامع با ساختار پیچیده سیاسی و اجتماعی در دوران مفرغ جدید در حوزه جنوبی رود ارس با بررسی موردی داده های باستان شناسی قلعه خسرو. پایان نامه مقطع دکتری باستان شناسی، استاد راهنما: مسعود آذرنوش، تهران: دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم انسانی (منتشر نشده).
کاظم پور، مهدی و دیگران، (1391)، "نگرشی نو به گورهای کلان سنگی آذربایجان شرقی براساس یافته‌های محوطه زردخانه"، دانشگاه تهران: مطالعات باستان شناسی, 4(1), 155-174.‎
کامبخش فرد، سیف الله، (1370)، تهران سه هزار و دویست ساله، تهران، نشر فضا.
هژبری نوبری، علیرضا . 1383، گزارش کاوش فصل دوم محوطه شهریری. تهران: پژوهشکده باستان­شناسی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری (منتشر نشده).
--------- . 1384، گزارش کاوش فصل سوم محوطه شهریری. تهران: پژوهشکده باستان­شناسی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری (منتشر نشده).
هژبری نوبری، علیرضا و اکبرپورفرج، (1385)، "تبیین دوران وسنگی و کالکولتیک منطقه اردبیل بر اساس داده­های باستان شناسی قوشاتپه شهریری"، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، 2-180، ص 1-27.
   هژبری نوبری، علیرضا و حمید خانعلی و آنیل یلماز و سیدمهدی موسوی کوهپر و کریم حاجی زاده، (1397)، "تحلیل            مؤلفه‌های جغرافیایی و فرهنگی-اجتماعی مؤثر بر فرایند شکل‌گیری و توسعه محوطه باستانی شهریری"، برنامه‌ریزی و آمایش     فضا, 22(1), 1-21.‎
 
Burney, C.A., 1979. Meshkinshahr Survey. Iran17, pp.155-6.
Ceylan, A., Özgül, O., Günaşdı, Y. and Erdoğan, S., 2015. Doğu Anadolu araştırmaları: Erzurum-Erzincan-Kars-Iğdır (2008-2014). Atatürk Üniversitesi Yayınları.
Ingraham, M.L. and Summers, G., 1979. Stelae and settlements in the Meshkin Shahr plain, northeastern Azerbaijan, Iran. Archäologische Mitteilungen aus Iran Berlin12, pp.67-102.
Santrot, J. and Badalian, R.S., 1996. Arménie: trésors de l'Arménie ancienne; des origines au IVe siècle [à l'occasion de l'Exposition Arménie, des Origines au IVe Siècle; Nantes, du 22 mars au 15 septembre 1996]. Somogy, Éd. d'Art.
Schachner, A., 2001. Zur Bildkunst des 2. Jahrtausends v. Chr. zwischen Kaspischem Meer und Van-See am Beispiel einer Stele im Museum von Astara (Azerbaycan). Archäologische Mitteilungen aus Iran und Turan33, pp.115-142.
Sevin, V., 2005. Hakkâri taşları: çıplak savaşçıların gizemi. Yapı Kredi Yayınları.
Әфәндијев, Р., 1986. Каменная пластика Азербайджана. Ишыг