%0 Journal Article %T اهلی‌سازی کاپراهیرکس در زاگرس مرکزی ایران مطالعۀ ژنتیک- باستان‌شناختی ژنوم میتوکندری بقایای بزسانان محوطۀ نوسنگی بدون سفال چیاسبز شرقی، استان لرستان %J مطالعات باستان شناسی %I دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران %Z 2251-9297 %A حاجی مزدارانی, فربود %A حصاری, مرتضی %A اکبری, محمدتقی %D 2015 %\ 05/22/2015 %V 7 %N 1 %P 85-94 %! اهلی‌سازی کاپراهیرکس در زاگرس مرکزی ایران مطالعۀ ژنتیک- باستان‌شناختی ژنوم میتوکندری بقایای بزسانان محوطۀ نوسنگی بدون سفال چیاسبز شرقی، استان لرستان %K اهلی‌سازی %K زاگرس مرکزی %K کاپراهیرکس %K ژنوم میتوکندری %K هاپلوگروپ %R 10.22059/jarcs.2015.56674 %X با توجه به شواهد جانور- باستان­شناسی، زاگرس مرکزی ایران همواره یکی از مناطق ابتدایی و مهم اهلی­سازی گونه­های مختلف جانوری، به عنوان یک مرکز مستقل اهلی­سازی بوده است. کاپرا هیرکس یکی از نخستین گونه‌هایی بوده که به نظر می‌رسد در حدود 10 هزار و 500 سال قبل، مراحل ابتدایی اهلی­سازی را در زاگرس ایران گذرانده و از آن زمان نقش مهمی در اقتصاد معیشتی انسان ایفا کرده است. پیشرفت چشمگیر علم ژنتیک افق‌های جدیدی از پیدایش خاستگاه و فرآیند اهلی­سازی این گونه در جنوب غرب آسیا نمایان کرده است. هدف از این مطالعه استخراج دقیق DNA باستانی از نمونة استخوان‌های بز نوسنگی و بررسی ناحیۀ فوق متغیر ژنوم میتوکندری(HVS)  از طریق تکنیک PCR بوده است؛ بنابراین، هدف اصلی این پژوهش، شناخت هاپلوتیپ­های نوسنگی و مقایسۀ آن‌ها با هاپلوتیپ­های استاندارد امروزی از طریق رسم درخت فیلوژنی است. %U https://jarcs.ut.ac.ir/article_56674_6312b4e6b85a44a10b1776a02d401a79.pdf